Dzisiaj, zgodnie z wcześniejszą obietnicą, przybliżymy Wam zagadnienie, jak prawidłowo ująć leasing finansowy w księgach rachunkowych.

Z chwilą rozpoczęcia umowy leasingu finansowego leasingobiorca (czyli korzystający) ma obowiązek zaksięgowania przedmiotu umowy (ponieważ to on wykazuje go w swoim majątku) w wartości godziwej. Księgowanie to wygląda następująco:

• WN: środki trwałe / wartości niematerialne i prawne

• MA: zobowiązania z tytułu leasingu.

Za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami.

Po zaksięgowaniu przedmiotu leasingu, trzeba prawidłowo rozpoznać i ująć płatności leasingowe, które dzielą się na dwie części:

• część kapitałową ? która pomniejsza zobowiązanie finansowe z tytułu leasingu finansowego

• część odsetkową ? która stanowi koszty finansowe.

Jeśli w naszej umowie występuje opłata wstępna, jest ona traktowana jako zobowiązanie finansowe.

Leasingobiorca wykazuje w sprawozdaniu finansowym przedmioty w bilansie w pozycji ?Wartości niematerialne i prawne? lub ?Rzeczowe aktywa trwałe?, w zależności od rodzaju leasingowanego przedmiotu.

Zdyskontowana wartość bieżąca zobowiązań leasingowych wykazywana jest w źródłach finansowania majątku (pasywach) w pozycji ?Inne zobowiązania finansowe? ? w podziale na część krótkoterminową (przypadającą na okres najbliższych 12 miesięcy) oraz długoterminową (powyżej 12 miesięcy).

Zdyskontowaną wartość zobowiązania można uzgodnić do aktualnych harmonogramów otrzymanych od firm leasingowych. Jeśli jednak leasingodawca nie przesłał nam takiego harmonogramu, można dokonać dyskontowania w oparciu o wewnętrzną stopę zwrotu (tzw. IRR). Ważne jest przy tym, aby zachować ciągłość raz przyjętej zasady. Leasingodawcy tworzą zazwyczaj harmonogramy w oparciu o stopę rynkową, która jest różna od IRR (przy czym największe rozbieżności między nimi pojawiają się ?mniej- więcej? w połowie trwania okresu umowy). Oczywiście, na końcu umowy? bez względu na przyjęty sposób dyskontowania, zobowiązania schodzą się do 0.

W rachunku wyników powinna znaleźć się informacja na temat kosztów amortyzacji (jeśli wariant porównawczy, jeśli kalkulacyjny ? koszty rodzajowe powinny zostać zaprezentowane w notach dodatkowych).

Część odsetkowa rat (płatności) ujmowana jest jako koszt finansowy w pozycji odsetki.

Sławomir Ekman
FY AUDIT/24iValue

Strona główna Wszystkie wpisy